Even voostellen: trainer Richard Stolte

Een nieuwe trainer voor Sporting West 1. Richard Stolte staat dit seizoen aan het roer van ons vlaggenschip. Wie is deze fanatieke Amsterdammer? Hij stelt zichzelf uitgebreid voor.

“Als 7-jarig jongetje begon ik te korfballen bij Swift Amsterdam. Daar heb ik het eerste gehaald, toen dacht ik: misschien kan ik nog hoger. Ben ik naar Alleen Weerbaar overgestapt, waar ik in het tweede een grandioos jaar had. Veel publiek, zaal zat vol. Maar een biertje na de training was not done, dus ben ik al snel teruggegaan naar de gezelligheid van Swift. Daarna kreeg ik een nieuwe partner en ben ik met haar meegegaan naar BEP, waar ik Hilda van ken.”

Coach
“Op een gegeven moment benaderde Furore mij of ik wilde coachen. Eerder had ik bij Sporting West al een gesprek gehad, maar die durfde het niet aan omdat ik geen ervaring had. Behalve E’tjes en F’jes, en als wisselspeler mijn eigen team, had ik nooit eerder gecoacht. Maar ik voelde wel dat het in me zat. Vanaf de bank zag ik altijd wat er beter kon. En inmiddels ben ik ook op een leeftijd, 48 jaar, dat zelf korfballen voorbij is. Ik wil niet in Sporting West 5 breedtesport spelen. Ben ik veel te fanatiek voor. Nog steeds zou ik in het veld m’n tegenstander uit kunnen schelden, een stoot geven of de scheidsrechter uitkafferen.”

Arrogantie
“Ik hoop niet dat mijn spelers zich dit seizoen zo gaan gedragen, maar ze moeten zich ook niet aan de kant laten zetten. Het is uitdelen en incasseren. Korfbal is geen contactsport, maar op het hoogste niveau staat wel iedereen te duwen en weet ik wat. Dat moet er bij ons ook in. Op die manier hoop ik mensen die al kunnen korfballen nog een stap verder krijgen. Slimmigheden rond de korf, even je tegenstander vasthouden, op tenen staan. Het gaat om brutaal zijn, arrogantie uitstralen. Dat de tegenstander denkt: “Kijk dat een bitch zijn”. Maar ook eerst knokken voor een bal, in plaats van naar de scheids kijken als je iets een overtreding vindt. Bij 60 procent van onze selectiespelers ontbreekt dat, terwijl we toch een Amsterdamse club zijn. Sommige dingen moeten in je zitten, maar ik denk dat ik ze het nodige kan bijbrengen.”

Dynamiek
“Kijk, je wil als collectief winnen, maar als tegenstander wilde ik ook van mijn tegenstander winnen. Ik heb er genoeg tegenover me gehad die beter waren, maar dan ging ik praten. Ik zocht altijd een manier om ‘m uit z’n spel te krijgen. Ik lulde ze de wedstrijd uit. Dit zijn niet mijn belangrijkste speerpunten als coach, dit komt er allemaal bij. Wat ik wil is dat er meer dynamiek in het spel komt. Eén in de rebound, de ander eromheen: dat is voorbij. Dat tollen moet over zijn. Dynamisch rond de korf, de rebounder moet meekorfballen. Niemand heeft meer z’n vaste plek in het vak. Tuurlijk, als je lang bent zal je voornamelijk rond de korf spelen. Maar ook daar kun je heel veel scoren. Die schoten op 2 à 3 meter van de korf, daar moet ons sterkste punt liggen en daar gaan we aan werken. Daar gaat het om, dat brutale komt er pas bij als het eventjes niet loopt. Dan moet er even iemand opstaan om z’n tegenstander misschien een zetje te geven. Dat moet natuurlijk niet de boventoon voeren, want dan zijn we niet meer met korfbal bezig.”

Keuze voor Sporting West

“Ik ben gevraagd en ik wilde graag omdat ik een echte Amsterdammer ben. Ben hier geboren en de mentaliteit van de Amsterdamse clubs bevalt me. Sporting West, daarvoor Landlust en Westerkwartier zijn mooie verenigingen. Bij Furore leefde toch vooral dorpsmentaliteit. Niet dat dat slecht was. Ik heb daar drie mooie jaren gehad, maar wilde weer terug naar Amsterdam. Sporting West is gewoon een mooie club met een geweldige locatie, waar iedereen kan meegenieten van wat wij laten zien. Al is het een drama om hier te parkeren.”

Presteren
“Ik ben hier onder een warme deken binnengekomen. Iedereen is heel erg vriendelijk tegen me, behulpzaam, mensen komen zich voorstellen. Nu gaat het om de prestaties. Ik heb plezier hoog in het vaandel staan, maar uiteindelijk ben je een sportvereniging. Is de verhouding tussen gezelligheid en prestatie nu 60/40, dan hoop ik dat die heel gauw fiftyfifty wordt, of andersom. Want ik wil wel winnen. Alles. Op het veld zullen we strijden voor de eerste plek. We moeten volgend jaar in die tweede klasse korfballen. Dat is haalbaar. In de zaal zitten we in een loodzware poule en zullen we in eerste instantie voor handhaving gaan. Ik heb nog zes weken om het team daarop voor te bereiden.”